Tajemnice uwięzione w piankach

Specjalistyczne wkładki ortopedyczne tworzone są z elastycznych, lekkich pianek. Posiadają również elementy wykonane z innych materiałów oraz różnego rodzaju pokrycia. Najważniejsze są jednak owe pianki – wypełnione pęcherzykami lub… pustymi przestrzeniami. Co to oznacza? Dlaczego to, w jaki sposób powietrze zostało uwięzione w piance, ma tak ogromne znaczenie?

Rodzaje pianek

Dwie podstawowe kategorie pianek to pianki o strukturze komórkach zamkniętych lub otwartych. Te pierwsze, zamknięte, powstają przez tworzenie się pęcherzyków gazu w ciekłej bazie, która dość szybko się stabilizuje i zastyga. Pęcherzyki zostają uwięzione, a właściwości użytej cieczy i gazu determinują końcową strukturę piany, a jej wygląd w ogromnym uproszczeniu można porównać do piany powstającej z płynu do mycia naczyń lub tej zbierającej się na powierzchni… piwa. Ostateczne właściwości pianek używanych we wkładkach, są więc zależne od tego jakiego gazu użyto, jak dużo i jakiej wielkości są pęcherzyki, w jakim tempie zastygła pianka itd.

Drugi rodzaj pianek powstaje dzięki użyciu poliuretanu poddanego działaniu temperatury i ciśnienia. W tym przypadku powstaje przestrzenna, otwarta struktura. Dużo lżejsza i odporniejsza na odkształcenia. Swoją budową przypomina np. gąbkę do mycia naczyń, z tą różnicą, że przestrzenie są dużo, dużo mniejsze a struktura niezwykle drobna (widoczna pod mikroskopem). Dzięki otwartej strukturze powietrze lub woda mogą swobodnie przenikać przez piankę, a ta właściwość w przypadku wkładek jest kluczowa.

Różnice – naprawdę tak ważne?

Pianki o strukturze zamkniętej są nieprzepuszczalne dla wody i powietrza. W przypadku wkładek prowadzi to do gromadzenia się ciepła wynikającej z tarcia w czasie chodu. Skraca to tym samym żywotność wkładek, które szybciej się odkształcają. Ponadto wkładki z pianek o strukturze zamkniętej nie pochłaniają nadmiaru wilgoci, odpowiedzialny jest za to tylko odpowiednio dobrany materiał wierzchni. Może to przyczyniać się powstawania odparzeń, szczególnie w przypadku połączenia klasycznych wkładek z nieprzewiewnym obuwiem. Z uwagi na większą gęstość materiału, ten typ pianek jest cięższy. Ma to swoje zalety, szczególnie w przypadku wkładek wykonywanych indywidualnie.

Bardziej zaawansowana technologiczne jest pianka z otwartymi komórkami – pęcherzyki pękają podczas procesu spieniania, tworząc i łącząc się w sieć komórkową. Daje to w efekcie bardzo miękkie i oddychające pianki. Są one niezwykle lekkie i nawet milimetrowa warstwa tego typu pianki silnie amortyzuje. Ich struktura to swego rodzaju elastyczny szkielet, przez niektórych porównywany do sprężystej siatki, która pochłania energię i ciepło. Dzięki swojej budowie, pianki tego rodzaju rozpraszają nadmiar temperatury oraz pochłaniają wilgoć. W przypadku wkładek jest to niezwykle ważne – pochłonięty pot może dzięki temu szybko odparować, w czasie gdy mamy ściągnięte obuwie.

Co je łączy?

Każda z pianek wykorzystywanych w tworzeniu specjalistycznych wkładek spełnia rygorystyczne normy jakości i tworzy środowisko nieprzyjazne drobnoustrojom. Należy więc szukać produktów certyfikowanych i oznakowanych jako wyroby medyczne. Każdy typ pianek jest przeznaczony do konkretnych problemów i stosowany właściwie zapewnia przewidywalne rezultaty terapii.

Zła amortyzacja…

W tekście pojawia się, jako zaleta, informacja o silnych właściwościach amortyzujących wkładek o strukturze komórek otwartych. Wielu specjalistów podnosi w tym momencie argument, że amortyzacja powoduje kontuzje i że powinno się chodzić, biegać i poruszać bez niej. Wszystko to prawda, ale… tylko w sytuacji, kiedy ktoś nie ma nadwagi, prawidłowo przetacza stopy i posiada dobrą technikę biegu, ląduje na śródstopiu i chodzi po miękkim terenie. Wtedy może się amortyzacją zupełnie nie przejmować. Pozostała część naszych pacjentów powinna jednak w przypadku wskazań medycznych lub w celu zapewnienia podstawowej amortyzacji, takie wkładki posiadać.

Podsumowując – pianki stosowane w specjalistycznych wkładkach zasadniczo dzielimy na dwa rodzaje, których właściwości wyraźnie się od siebie różnią. Dlatego wybór właściwego rozwiązania powinien być zawsze skonsultowany ze specjalistą, który ma świadomość jakie rozwiązania pasują do danej przypadłości i potrafi prawidłowo rozpoznać potrzeby pacjenta oraz zaburzenia w obrębie stóp, kolan, obręczy miedniczej oraz całej sylwetki.